Door: clueless | Datum: 14-01-2010 | Laatst gewijzigd: 14-01-2010 | Gezondheid

Het Aishah Ali Interview met geowetenschapper Leuren Moret Madame Chair Magazine (Maleisië) v.VIII 1 augustus 2007 [meer over Leuren Moret]

Vanaf het moment dat ze er achter kwam wat voor verwoestend effect vervuiling door straling en verarmd uranium op de wereld heeft door het gebruik van kernwapens, is geowetenschapper Leuren Moret ten strijde getrokken om een einde te maken aan oorlog en het testen van wapens.

De War Crimes Conference and Exhibition (conferentie en expositie over oorlogmisdaden) die recentelijk in het Putra World Trade Centre in Kuala Lumpur werd gehouden, waren een openbaring en schudden de mensen wakker door de wijze waarop zij de gruwelijkheden van oorlog veroordeelden. Tijdens de drie dagen durende manifestatie, kregen bezoekers meer inzicht in het afgrijzen van vroegere conflicten en de dreiging die onze toekomst boven het hoofd hangt als oorlogen blijven voortduren. Een van de vele gepassioneerde beloften was een maatregel om dit jaar een Tribunaal voor Oorlogsmisdaden in Maleisië op te zetten en de Amerikaanse president George Bush, de Engelse minister-president Tony Blair en de Australische minister-president John Howard te berechten voor hun aandeel in het starten van de illegale oorlog in Irak.

Het Kuala Lumpur Initiative to Criminalise War (Kuala Lumpur initiatief om oorlog strafbaar te stellen) is een wereldwijde beweging die een paar jaar geleden werd opgezet door Tun Dr Mahathir Mohamad, voormalig minister-president van Maleisië. De conferentie over oorlogmisdaden in februari is een van de meest recente manifestaties die ieder jaar door het Perdana Global Peace Forum (vredesforum) worden georganiseerd. Voor deze manifestatie waren vooraanstaande sprekers uitgenodigd die hun kennis met het publiek deelden en een aantal Iraakse en Palestijnse oorlogslachtoffers onder hun aandacht brachten, die met hun hartverscheurende getuigenverklaringen de sombere voordrachten een menselijk gezicht gaven.

Een van deze eloquente sprekers was geowetenschapper en internationaal stralingsspecialist Leuren Moret, die schokkende onthullingen deed over de effecten van straling en hoe ons wereldmilieu verontreinigd is vanaf het moment dat de atoombom in 1945 werd getest tot op de dag van vandaag en hoe deze verontreiniging zienderogen is toegenomen sinds de Verenigde Staten tijdens de Golfoorlog in 1991 voor het eerst gebruik is gaan maken van wapens met verarmd uranium.

Dit, zo stelt zij, heeft een wereldepidemie van kanker, diabetes, neuromusculaire aandoeningen, chronische-vermoeidheidssyndroom (cvs), hart- en hersenaandoeningen en onvruchtbaarheid teweeggebracht.

Moret - een 'klokkenluider' die bij een Amerikaans kernwapenlab werkzaam was - heeft in 46 landen haar verhaal verteld, omdat zij het haar plicht vindt de verpletterende resultaten van haar onderzoek met anderen te delen, waarmee ze is aangevangen na vanaf de jaren 70 tot 1991 in twee van zulke laboratoria in Californië werkzaam te zijn geweest.

Wat zij ons te vertellen heeft is niet alleen schokkend, maar ook het antwoord op een vraag die wij onszelf constant stellen: waarom hebben er tegenwoordig zo veel mensen kanker en allerlei onverklaarbare aandoeningen aan hun hart, hersenen en zenuwstelsel?

 

Aishah Ali: Uw lezing was beangstigend. Mag ik u vragen verder in te gaan op het effect dat straling en verarmd uranium op onze gezondheid heeft? Ten eerste, wat was uw rol tijdens de conferentie?

Leuren Moret: Mijn rol was de kwestie rond straling als een oorlogsmisdaad van wereldniveau naar voren te brengen. Het is voor Maleisiërs heel belangrijk om dit te weten, omdat stofdeeltjes van straling en verarmd uranium zich overal in de lucht bevinden. We drinken hetzelfde water, ademen dezelfde lucht in en nuttigen voedsel dat groeit in een bodem die misschien verontreinigd is. Daarom is lucht- en milieuverontreiniging zo belangrijk voor de mensheid en heeft het directe invloed op de volksgezondheid hier in Maleisië. Ik heb gelezen over de toenemende onvruchtbaarheid in Maleisië, iets wat zich overal ter wereld openbaart.

AA: Waarom wij? We zitten zo ver bij de oorlogsgebieden vandaan.

LM: Deze minuscule radioactieve deeltjes zitten binnen twee weken overal ter wereld. Wanneer een kernwapen ontploft of een wapen met verarmd uranium verbrandt, komen er radioactieve, giftige gassen vrij. Brandend uranium is heter dan de zon en vormt uiterst minuscule stofdeeltjes. Deze dwarrelen in de lucht totdat het gaat regenen of sneeuwen en ze onze grond en het water verontreinigen. Gebieden met veel neerslag zoals Hawaï of de kustgebieden in Zuidoost Azië hebben veel meer stralingsdeeltjes die met de regen in het plaatselijke milieu terechtkomen. Natuurlijk zijn ze schadelijk voor ieder levend wezen en dus niet alleen voor mensen.

AA: Hoe komen ze in ons lichaam en brengen ze schade aan onze gezondheid toe?

LM: U weet waarom mensen opium roken? Als je de rook inhaleert, komt het heel snel in je bloedbaan. Als je het eet, komt het in je spijsverteringskanaal. En als je het inhaleert of in je aderen spuit, gaat het door je hele lichaam. Wat gebeurt er als die kleine stofdeeltjes via je longen in je bloedstroom terechtkomen en vervolgens je hele lichaam doorreizen - naar je botten, hersenen en zelfs je haar verontreinigen? Dat heeft verschrikkelijke gevolgen. In eerste instantie is er het chemisch effect van zware metalen. U weet dat lood en kwik zeer giftig zijn. Uranium is ook chemisch toxisch. De metaalreactie brengt bij het lichaam afschuwelijke uitslag en allergieën teweeg. Dan is er het radioactieve effect waarbij de kerndeeltjes de cellen van slag brengen. Onze cellen communiceren met elkaar, maar straling verstoort deze signalen waardoor de cellen slechter gaan werken. Het derde en meest serieuze effect van verarmd uranium is het effect van nanodeeltjes oftewel het 'stof' effect. Omdat de zwevende verarmde uraniumdeeltjes die over de hele wereld rondreizen zo minuscuul klein zijn, verstoren ze de signalen en informatiestroom in de celprocessen en de lichaamsfuncties. Dan krijg je een chronische ziekte zoals het chronische-vermoeidheidssyndroom waarbij mensen constant moe zijn en dat komt door stralingsschade. Of zwaarlijvigheid als gevolg van een verstoring van de informatiestroom in de cellen, of een neuromusculaire aandoening zoals multiple sclerose, waarbij mensen niet meer kunnen lopen omdat hun zenuwstelsel is aangetast. Verarmd uranium is een systematisch gif dat een netwerk van aandoeningen veroorzaakt die in allerlei ziekten kunnen uitmonden.

AA: Wat is verarmd uranium eigenlijk?

LM: Verarmd uranium is radioactief afval van het atoomwapenproject en de kernenergie-industrie. Het is een radioactief metaal dat in drie isotopen voorkomt (vormen van een chemisch element die verschillen qua atoomgewicht) - Uranium 238, Uranium 235 en Uranium 234. Vanuit een chemisch oogpunt beschouwd werken ze allemaal op dezelfde manier omdat ze hetzelfde aantal elektronen in de buitenschil hebben, maar variëren enigszins qua massa. De isotoop waar wetenschappers in geïnteresseerd zijn is Uranium 235, omdat het in atoombommen zoals die van Hiroshima ontploft. Tegenwoordig wordt uranium gewonnen en wordt 0,5% aan U235 uit het erts gehaald om splijtstof voor kernreactoren te produceren. De rest is pure afval. Dit wordt verarm uranium of VU genoemd omdat ze een half procent U235 hebben verwijderd. Het is een term die bommentesters gebruiken. Het betekent echter niet dat het stralingseffect is afgenomen. Het is in U235 afgenomen omdat er een vitaal half procent is verwijderd.

AA: Maar is het dan nog gevaarlijk?

LM: Natuurlijk! Het zit in enorme hopen afval die in vaten in massief metaal zijn opgeslagen op locaties van het Amerikaanse Departement van Energie. De Verenigde Staten gebruiken overal in het Midden-Oosten en Centraal-Azië duizenden tonnen VU in vuile bommen, vuile raketten en vuile kogels. We importeren het vanuit Canada, België en Zuid Afrika. Dat is zeer winstgevend, dus investeren beleggingsmaatschappijen en bedrijven die VU wapens produceren erin omdat ze op die manier jaarlijks minstens 35% beleggingswinst maken. We moeten het winstbejag uit oorlogen halen om een eind te maken aan deze wereldwijde, permanente oorlogseconomie die de aarde kapot maakt. Gelukkig heeft de Belgische regering pas geleden een wet uitgevaardigd die de productie, het testen, opslaan en de verkoop van alle wapens met verarmd uranium verbieden. Het is het eerste land ter wereld dat dit heeft gedaan. Dit is uitermate belangrijk want België - het land waar het hoofdkantoor van de NAVO en de zetel van het Europees Parlement gevestigd zijn - exporteerde VU wapens naar de Verenigde Staten.

AA: Toen ik voor de oorlog nog Irak bezocht, heb ik baby's in ziekenhuizen gezien die aan leukemie stierven. Kan dat door blootstelling aan VU komen?

LM: Jazeker, het DNA is beschadigd maar de baby's werden in de baarmoeder al blootgesteld. Dus kwamen ze met aangeboren afwijkingen ter wereld, of waren te licht en niet gezond. Er worden zelfs kinderen zonder ogen geboren. Anoftalmie is een uiterst zeldzame aangeboren afwijking en varieert sterk van geval tot geval per 20.000 tot 40.000 levendgeborenen. Recentelijk rapporteerde een dokter in Jordanië echter 12 van dergelijke gevallen bij Iraakse baby's en kinderen. Deze kindjes komen levend ter wereld maar hun ogen hebben zich niet ontwikkeld. De ogen van de foetus worden de eerste maand al gevormd, dus verstoren in dergelijke gevallen de in het moederlichaam aanwezige VU-deeltjes de ontwikkeling van de baby.

AA: Betekent dit dan dat je meer gevaar loopt als je in een oorlogsgebied woont?

LM: Jordanië ligt naast Irak en hetzelfde geldt voor Israël. Het lijkt dan alsof je op een slagveld woont. Daarom zijn VU wapens in de eerste plaats al illegaal. Het zijn radioactieve wapens waardoor ze illegaal worden. Ten tweede zijn ze illegaal omdat ze het strijdtoneel verlaten en de hele wereld vergiftigen met een onzichtbaar, geruisloos, smaakloos radioactief gas, zoals bij Chernobyl (Rusland) gebeurde. Ten derde blijven ze nog lang nadat de strijd is gestreden doorwerken, 4,5 miljard jaar is de halveringswaarde van VU. Een vierde factor die ze krachtens internationaal recht illegaal maakt, is dat ze niet alleen vijandelijke soldaten op inhumane wijze doden of verminken, maar ook onze eigen soldaten, burgers en ieder ander levend wezen. Daardoor zijn het compleet illegale wapens voor massadestructie.

AA: U noemde ook schokkende cijfers van toenemende gevallen van diabetes en kanker.

LM: Ja, in april 2003 verkondigde de Wereldgezondheidsorganisatie dat kanker tegen 2020 wereldwijd met 50% zal zijn toegenomen en diabetes de aankomende 20 jaar van 30 miljoen gevallen naar 230 miljoen gevallen zal stijgen. Er doet zich momenteel een wereldepidemie van longkanker en een enorme stijging in diabetesgevallen voor, wat alleen terug te voeren is naar een milieugebeurtenis op wereldniveau zoals verontreiniging van de wereldatmosfeer door VU.

AA: Hebben de soldaten die de Golfoorlog hebben meegemaakt niet veel meer te lijden?

LM: Ja, we hebben met 55% aan invaliditeit te maken onder degenen die in het Golfgebied hebben gediend. Ze bevonden zich niet eens op het slagveld zelf en waren alleen maar in de buurt ervan. Toch lijdt de helft aan VU-vergiftiging. Ze hebben VU in hun lichaam, hun sperma, besmetten hun vrouwen en partners, en verwekken kinderen die met aangeboren afwijkingen ter wereld komen. Pas geleden publiceerde Life magazine een fotoreportage over de kinderen en baby's van de eerste Golfoorlogveteranen onder de titel 'The Tiny Victims of Desert Storm' (de slachtoffertjes van Desert Storm). Daarin zijn afschuwelijk misvormde (na de eerste Golfoorlog) baby's te zien, die met hun normale broertjes en zusjes spelen, die geboren werden voordat hun vaders in de oorlog vochten. Deze baby's hebben geen benen, soms geen armen of handjes die uit hun schouders groeien. Hetzelfde gebeurde bij baby's in Irak, Afghanistan en Joegoslavië. Het zal binnenkort ook bij nieuwe baby's in Israël gebeuren, die zijn blootgesteld aan VU-deeltjes die Israël binnen zweefden na Israëls aanval op Libanon in juli 2006, waarbij duizenden Amerikaanse VU-bommen werden gebruikt. Er zijn al enorme stijgingen bij Israëlische doktors in noordelijk Israël gemeld, een deel van het land met de meeste neerslag. Het is heel simpel. Je kunt geen kernwapens gebruiken zonder jezelf te vernietigen. Nog voordat ze in juli voor de aanval naar Libanon vertrokken, kregen Israëlische soldaten het advies hun sperma bij spermabanken te laten opslaan voor het geval ze nog van plan waren kinderen te verwekken.

AA: Hoe zit het met de mensen die dicht bij kerncentrales wonen of in een gebied waar nucleaire bommen worden getest?

LM: Vele studies hebben aangetoond dat niet alleen de gezondheid van kinderen maar van ieder ander levend wezen, zoals vis, eronder geleden heeft. Ik maakte deel uit van een groep die het stralingsniveau bestudeerde in tanden van kinderen die in de buurt van een kerncentrale in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Japan woonden. We hebben babytandjes verzameld en de straling gemeten. Toen zijn we naar een kinderkankerkliniek gegaan en hebben de babytandjes van kindertjes met kanker verzameld, die in hetzelfde gebied woonden. Die babytandjes bevatten twee keer zoveel straling als de andere. Aangezien de stralingsniveaus ieder jaar op en neer gaan, stijgen of dalen de kankergevallen zoals het stralingsniveau in de babytandjes. Dus mensen die in de buurt van een kerncentrale wonen hebben geen gezonde kinderen. Volwassenen lijden ook aan zeldzame kankersoorten, chronische vermoeidheid, hebben schildklieraandoeningen en brengen ongezonde baby's en baby's met hersenbeschadigingen ter wereld. Ik noem kerntechnologie 'de dood van geboorte'.

AA: Wat gebeurt er met andere levende wezens die zich in bomtestgebieden bevinden?

LM: Het heeft een zeer ernstig effect op alles was in of bij de nucleaire bomtestgebieden leeft, maar lagere stralingsblootstelling aan de andere kant van de wereld heeft net zulke erge effecten. Zo is VU de oorzaak van de verminderde visvangst in de oceaan. Een studie heeft aangetoond dat tijdens het testen van bommen de visvangst in de gehele Noord-Atlantische oceaan met 50% is gedaald. Vanaf het moment dat de Verenigde Staten, Rusland en Groot-Brittannië in 1963 het beperkte kernstopverdrag (Partial Test Ban Treaty) tekenden, is binnen vier jaar de visopbrengst van 1 miljoen ton tot 4 miljoen ton gestegen. Maar in de Stille Oceaan is de visopbrengst sinds 1970 met 65% gedaald en heeft zich nooit meer hersteld omdat bepaalde landen - India, Pakistan, China en Frankrijk gewoon doorgaan met bomtesten.

AA: Dus u bent de hele wereld over getrokken om dit te vertellen? Wat deed u besluiten zo'n kruistocht te beginnen?

LM: (Lacht) Ik dacht dat ik kinderen zou krijgen, zou koken, naaien en een normaal leven leiden. Maar zodra je bij een kernwapenlab gaat werken lijkt het alsof je je bij de Maffia aansluit. Jij kan zonder hen maar ze laten jou niet gaan. Uit bittere ervaring heb ik geleerd dat straling voor eeuwig en altijd is. Daarvoor wist ik niets over dit onderwerp. Ik ben geologe en geowetenschappers gebruiken straling om de leeftijd van rotsen te bepalen. Ik meet radioactieve isotopen of mineralen in rotsen om de leeftijd van de rots te bepalen en hoe een bergkam werd gevormd. Toen ging ik bij twee kernwapenlaboratoria werken. Bij het Lawrence Berkeley Lab bestudeerde ik hoe magma's tot stand komen en wat er gebeurt bij een vulkaanuitbarsting en hoe as en stof over de hele wereld trekt. Dat hielp me in te zien hoe kernwapens en radioactieve neerslag in de vorm van regen of sneeuw de hele wereld kan rondgaan omdat het onderdeel uitmaakt van atmosferische stof. Miljoenen tonnen atmosferische stof worden ieder jaar via 'lifters' zoals schimmels, bacteriën, virussen en natuurlijk radioactieve isotopen de hele wereld door vervoerd. Dat vond ik interessant omdat ik al zo lang met atmosferische stof werkte!

AA: Hebt u uw baan opgezegd?

LM: Ik wilde reizen en was op zoek naar avontuur. Ik keerde in 1984 terug en kreeg mijn dochtertje Zephyr. Toen ging ik voor het Livermore Nuclear Weapons Laboratory in Californië werken om mijn dochtertje te kunnen onderhouden. Ik werkte aan het Yucca-gebergte project, een lopend project van 15 jaar om een geschikte locatie te vinden voor de opslag van nucleair afval dat door kernwapens, kerncentrales en VU-programma's wordt voortgebracht. Ofschoon de regering USD 3 miljard aan belastinggeld besteedde, kreeg zij het niet voor elkaar een opslagplaats te bouwen. In plaats daarvan ontdekte ik een grootschalige wetenschaps- en aannemersfraude bij het meest belangrijke project van openbare werken in de geschiedenis van de Verenigde Staten. In feite zal de radioactieve vervuiling en de geheimzinnigheid rond kernwapenprogramma's uiteindelijk de ondergang van alle nucleaire supermachten betekenen. Want er is een nog grotere supermacht, namelijk een supermacht die publieke opinie heet.

AA: Dus werd u een 'klokkenluider'?

LM: Ja, in 1991. Ik was volkomen gedesillusioneerd door de wereld der wetenschap in de Verenigde Staten omdat ik in de twee jaar dat ik bij Livermore werkte er achter kwam dat het gros van de wetenschappers 'prostituees' van het leger of ondernemingen waren. Ik weet nog dat ik in 1991 in mijn laboratorium uit het raam stond te kijken en zei dat ik niet langer een wetenschappelijke hoer wilde zijn. Ik stopte al mijn spullen in mijn auto, reed de poort uit en zei 'IK BEN VERLOST' OH, DIT VOELT GEWELDIG GOED!'

AA: Hebben ze niet geprobeerd u tegen te houden?

LM: Nee, maar op dat op moment wist ik niet dat als je die lijn, die onzichtbare lijn, overschrijdt en tegen het kernenergieprogramma ingaat, je in het web van de stralingspolitiek verwikkeld raakt. Ik ben compleet geruïneerd door de vergeldingsacties van de Universiteit van Californië en het Livermore lab. Ze hebben me failliet doen gaan, hebben in mijn huis en auto ingebroken, hebben mijn dochter op 13-jarige leeftijd ontvoerd waarna ik haar pas op haar 18e weer terugzag. Ze proberen klokkenluiders van de weg af te rijden en hebben er een paar gedood. Ze hebben alles in het werk gesteld om me te intimideren en bang te maken. Het enige wat ik kan zeggen is dat hoe moeilijker de situatie wordt, des te meer kracht je krijgt. Ik leerde sterker te worden en heb geluk dat ik nog leef. Het beste wat me overkomen is, is dat ik geen enkele angst meer ken. Nu zijn ze bang voor mij.

AA: U bent een bron van inspiratie!

LM: Wat mijn leven echt heeft veranderd, was mijn eerste reis naar Japan in 2000. Ik was uitgenodigd om naar Hiroshima te komen en de Nagasaki Atomic and Hydrogen Bomb Conference (conferentie over de atoom- en waterstofbom) bij te wonen, waar ik in de twee Vredesmusea de waarheid over de verschrikkingen van kernwapens begon in te zien. (In 1945 viel de eerste uraniumbom 'Little Boy' - 'Kleine Jongen' - bovenop Hiroshima. Een paar dagen later werd de 'Fat Man' - 'Dikke man', een plutoniumbom, boven Nagasaki in Japan afgeworpen.)

 

Het Hiroshima museum heeft foto's van de mensen wiens huid van hun lichaam druipt en de schaduwen van mensen op stenen muren en op de stoepjes waar ze zaten toen hun lichamen door het effect van de bom verdampten. Het was gruwelijk om dat te zien. Ik voelde me prima totdat ik onder het model van 'Little Boy' stond, de bom die op Hiroshima werd geworpen.

 

Omdat ik een klokkenluider van een kernwapenlab was, waren alle camera's op mijn gezicht gericht en heb ik talloze interviews met de televisie en kranten gedaan. Toen ik het Hiroshima Vredesmuseum bezocht, ging ik op zoek naar en vond 'Little Boy'. Ik voelde me zo afschuwelijk omdat ik wist dat wetenschappers zoals ik dit mogelijk hadden gemaakt. Ik begon te huilen en kon niet meer ophouden. Dat was het moment dat ik besloot om de rest van mijn leven het publiek te leren wat voor verschrikkelijke gevolgen nucleaire technologie voor hun gezondheid heeft. Dat is het belangrijkste wat ik kon doen als moeder, geleerde en pacifiste. En toen is er een wonder geschied, na zeven jaar lang doorlopend onderzoek en vrijuit spreken overal ter wereld.

 

Tun Dr Mahathir nodigde me uit voor de War Crimes Conference (conferentie over oorlogsmisdaden) in Kuala Lumpur, omdat hij van mening is dat straling het belangrijkste vraagstuk vandaag de dag is. Natuurlijk zijn zowel hij als zijn vrouw medici, dus weten ze hoe schadelijk straling voor biologische stelsels kan zijn. Hij is de eerste wereldleider die de strijd tegen het stralingsvraagstuk heeft aangebonden.

 

Zou het niet fantastisch zijn als Maleisië te boek komt te staan als het land dat de wereld heeft gered? Ik denk dat we hard zullen moeten werken om Tun Dr Mahathir's Kuala Lumpur initiatief om oorlog strafbaar te stellen te ondersteunen. We hebben in feite geen enkele andere keuze.